donderdag 25 juli 2013

Boot route van Mandalay naar Bagan



 

Donderdag 25 juli ’13
De wekdienst haalt ons om 5 u uit onze diepe slaap. Vandaag verlaten we Mandalay. Met de boot gaan we naar Bagan. Een boottocht van 9u.
Ondanks het vroege uur is de stad al volledig aan het ontwaken. Langs de drukke wegen staan hier en daar vrouwen me een klein tafeltje met daarop 2 grote potten etenswaren, vermoedelijk rijst en groenten. De monniken komen blootsvoets in grote getallen aanschuiven met een grote zwarte pot in hun handen. Gedisciplineerd staan ze in de rij hun beurt af te wachten. Het eten wordt met grote lepels in hun potten geschept. Soms zien we enkele mannen of vrouwen nog toe lopen met een extraatje, bananen en een soort verpakt fruit denken we. De traditie is hier dat alle monniken (en dat zijn er heeeeel  veel ) leven van wat dat ze van de bevolking krijgen. Bij ons komt de vraag op nu internet zijn intrede aan het doen is, hoelang zal deze traditie nog stand houden? Zal de jongere generatie zich niet aansluiten bij de Westerse mentaliteit? Wij Westerlingen kunnen er met ons verstand niet bij. Het grootste deel van de bevolking is heel arm. Ze wonen met hele gezinnen in heel kleine houten huisjes. Bij de minste storm is hun huis van de kaart geveegd. De rivieren zijn hun badkamers, hun kleren worden erin gekookt enz …. De enige luxe die ze hebben ( niet allemaal ) is een T.V. En toch schenken die mensen zoveel weg. Ze sparen voor goudblaadjes en bloemen voor Boeddha, daarbij voeden ze nog ontelbare monniken.
 Stipt om 7U vertrekt onze boot. Het wordt een leuke relaxte vaart. Na een aantal uren varen meert de boot bij een soort kade. Daar staan tientallen verkopers hun waren aan te prijzen . Om de aandacht te trekken ligt op hun hoofd hele trossen bananen .Van heel ver gooien ze de bananen en verpakte koekjes naar de passagiers van de boot. Alles wat niet gewenst is wordt terug gegooid . Soms komt er wat in het  water terecht . Een maal we dicht genoeg bij de kade zijn wordt de rekening gepresenteerd. Voor een prikje hebben we een grote tros bananen gekocht.
Op dek van het schip is het genieten , met een boek in de hand  af en toe eens indommelen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten